Για εμάς, ο φεμινισμός είναι ο τρόπος να φτάσουμε στην ισοτιμία για όλους τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων όλων των φύλων, των φυλών, και των ΛΟΑΤΚΙ ταυτοτήτων. Είναι επίσης ο καθημερινός λόγος που μας κινητοποιεί να αναλάβουμε δράση. Αν μεγαλώνετε αγόρια, αυτό είναι και για εσάς! Με τον ίδιο τρόπο που η κοινωνία χρειάζεται κορίτσια που υψώνουν τη φωνή, χρειαζόμαστε και αγόρια που κάνουν ένα βήμα πίσω ώστε να ακουστούν τα κορίτσια. Ξεκινήστε αμέσως με αυτούς τους 6τρόπους για να μεγαλώσετε παιδιά, έφηβες και εφήβους με φεμινισμό.
1. Άσε το παιδί να διαλέξει
Ρούχα, παιχνίδια, χόμπυ, χρώματα για το δωμάτιό του, τσάντα για το σχολείο και ό,τι άλλο συντροφεύει το παιδί στην καθημερινότητά του. Ας τα αφήσουμε να δημιουργήσουν τον δικό τους κόσμο, μακριά από μπλέ – ροζ δίπολα. Τι καλύτερο από το να έχουν συμμάχους εμάς τους ενήλικες σε αυτό τον κόσμο;
Ως γονείς, χρειάζεται να σεβόμαστε τις επιλογές των παιδιών μας. Για παράδειγμα, το να επιλέγουν τί ρούχα θα φορέσουν, τους δίνει το χώρο να αυτοπροσδιορίζονται. Ας θυμόμαστε ότι έχουμε δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή. Εξάλλου η καλλιέργεια κριτικής σκέψης είναι το κλειδί για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Τέλος, έτσι ενθαρρύνουμε τα παιδιά να παίρνουν πρωτοβουλίες και να αποφασίζουν για τα ίδια, μαθαίνοντας τους να μην ετεροπροσδιορίζονται και να έχουν την ευθύνη των επιλογών τους.
2. Όλα τα μέλη της οικογένειας κάνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού
Ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να δοκιμαστούν σταδιακά σε όλες τις δουλειές του σπιτιού ανάλογα με τις δυνατότητές τους και τον τρόπο που τους αρέσει. Οι γονείς, ασφαλώς, οφείλουν να δώσουν το παράδειγμα, κανονικοποιώντας την ισότητα στις δουλειές του σπιτιού. Για παράδειγμα το πλυντήριο δε θα είναι αρμοδιότητα αποκλειστικά ενός συγκεκριμένου γονέα, ούτε το πλύσιμο του αυτοκινήτου ενός άλλου. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά μαθαίνουν να λειτουργούν ως μέλη μιας ομάδας και να μοιράζονται ευθύνες. Ξεκινώντας από τις υποχρεώσεις του σπιτιού, προσφέρουν έτσι έναν φροντισμένο χώρο σε αυτά και την υπόλοιπη οικογένεια. Παράλληλα, διδάσκουμε στα παιδιά πώς να φροντίζουν τα ίδια και τον χώρο τους, δεξιότητες απαραίτητες για όλη τη ζωή τους, οι οποίες θα τα κάνουν πλάσματα αυτόνομα , αφού θα βασίζονται στις δικές τους δυνάμεις.Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για αυτό μπορείς να δεις την καμπάνια μας #EqualityTips.
3. Διακοπές μόνα τους
Μπορεί ένα παιδί 7 ετών να αυτοεξυπηρετηθεί; Η Μαρία Μοντεσσόρι θα έλεγε ότι μπορεί. Το ίδιο λέμε και εμείς! Μια ευχάριστη και διασκεδαστική λύση είναι η ένταξη του παιδιού σε δραστηριότητες με συνομήλικα άτομα. Εκεί μπορεί να νιώσει το αίσθημα του ανήκειν, αλλά και το μεγαλείο του να είναι υπεύθυνο για τον εαυτό του. Πού μπορεί να συμβεί αυτό; Σε παιδικές κατασκηνώσεις, σε κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, αλλά και στο εξοχικό της ξαδέρφης του, δηλαδή σε περιβάλλοντα όπου οι γονείς εμπιστεύονται το παιδί σε μία φροντίδα όπου τα παιδιά μαθαίνουν να ζουν χωρίς την προστασία των γονέων. Επίσης, βελτιώνουν την ατομική φροντίδα ως προς την σωματική καθαριότητα και τις υποχρεώσεις του προσωπικού τους χώρου. Το παραπάνω βήμα είναι μία επιλογή για να μάθουν τα παιδιά να αλληλοβοηθιουνται και πως οι αρμοδιότητες είναι ευθύνη όλων χωρίς φύλο και ηλικία.
4. Ενθάρρυνε το παιδί σου να κοινωνικοποιείται με άτομα όλων των φύλων
Φρόντισε το παιδί σου να βρίσκεται συχνά σε ανάμεικτες παρέες παιδιών. Όταν τα παιδιά κάνουν παρέα με παιδιά διαφορετικών φύλων, είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν έμφυλα στερεότυπα μεγαλώνοντας. Ήδη ξέρουμε ότι το φύλο κάθε παιδιού σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που διαμορφώνει τις προτιμήσεις που θα έχει στις δραστηριότητες που επιλέγει. Σε πολύ μικρές ηλικίες τα παιδιά δεν κάνουν διαχωρισμούς ανάλογα με το φίλο, ειδικά όταν πρόκειται για έναν καινούριο φίλο. Αντιθέτως δίνουν έμφαση σε κοινές αγαπημένες δραστηριότητες ένα αγαπημένο χόμπι ή παιχνίδι. Έχουν πολλά να μάθουν το ένα από το άλλο με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο, παίζοντας!
5. Δίδαξέ τα να εκτιμούν προσωπικότητες αντί για εμφάνιση
Όταν τα παιδιά σε βλέπουν να συγκρίνεις το σώμα σου -ειδικά με μη ρεαλιστικά πρότυπα που προβάλλονται στα media- δημιουργούν και τα ίδια αυτό τον τρόπο σκέψης. Η διαδικασία της σύγκρισης με ψεύτικα πρότυπα είναι κάτι που μπορεί να γίνει ιδιαίτερα τοξικό για την ψυχολογία ενός παιδιού. Ας τους δείξουμε πόση σημασία έχει να δίνουν έμφαση στον εαυτό τους και την εξέλιξη τους χωρίς να χρειάζεται να συγκρίνονται διαρκώς με τον διπλανό τους ή με μια πλαστή εικόνα. Μάθε τα να αγαπούν την εμφάνιση τους έτσι όπως είναι. Επίσης, χρειάζεται να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, διότι αυτά είναι που εμείς πλάθουμε και μας ξεχωρίσουν από το κοινό σύνολο. Αν επικεντρώνονται, λοιπόν, στις αξίες και στον χαρακτήρα των άλλων ανθρώπων, αντί για την εμφάνισή τους, ένας συμβάλλουν στο να δημιουργηθεί ένας κόσμος πιο ειλικρινής.
6. Ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αμφισβητούν
Μπορούμε να εντάξουμε στην καθημερινότητα μας συζητήσεις με τα παιδιά, που σκοπό θα έχουν να τα βοηθήσουν να αναστοχαστούν και να παρατηρήσουν τον κόσμο γύρω τους. Πώς θα ήταν για παράδειγμα αν ένα βράδυ στο σαλόνι το παιδί σε άκουγε να λες: “Περίεργο δεν είναι που σε αυτή την τηλεοπτική πολιτική συζήτηση συμμετέχουν μόνο άντρες;”. Συζητώντας για τα τεκταινόμενα κινητοποιούμε τα παιδιά να διαμορφώσουν κριτική σκέψη για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τις ειδήσεις, τις ταινίες που βλέπουν, αλλά ακόμα και για τα άτομα που τα διδάσκουν στο σχολείο.Ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να ερευνούν και να αξιολογούν τα στερεότυπα και τις υπάρχουσες αντιλήψεις.. Έτσι, τα καθοδηγούμε να εδραιώσουν την προσωπικότητά τους και να υπερασπίζονται τις ανάγκεςκαι τα θέλω τους.
Κείμενα: Μαρία Μουτεβελή, Χρυσάνθη Μπάλλα, Βικτώρια Χαρίτου
Επιμέλεια: Σοφία Κωνσταντοπούλου